Sümer uygarlığından günümüze kadar gelen sabunun, 5000 yıllık tarihi vardır. Sabun ile ilişkili ilk yazılı bilgiler Mezopotamya’daki milattan önceki 3000 yılından kalan kil tabletlerindedir. Tabletlerdeki bilgilere göre sabun o dönemlerde hayvan yağları ve küllerin birlikte kaynatılmasıyla oluşuyordu. O zamanlarda sabun temizlik aracı yerine daha çok yaralarda ilaç olarak ya da saça şekil vermek için kullanılmaktaydı. Sabunun yapılış çok kolaydı ve birçok alanda kullanılabiliyordu. Sabun yapmak için birçok yöntem kullanılıyordu. Bu yöntemlerden biri de bitki köklerinden faydalanmaktı. Eski çağlarda, insanlar sabunu bitki köklerinden, ağaç kabuklarından, at kuyruğundan yapıyorlardı.
Milattan önce 1500 yıllarında döneme ait Ebers Papirüsünde ise Mısırlıların temizliğe çok önem verdikleri ve sabunu sebze veya hayvan yağlarını da kullanarak alkalinli tuzlardan üreterek kullandıkları yazmaktadır.
Romalılar ise sabunu bilmelerine rağmen yaygın olarak kullanmazlardı. Romalılar kestikleri hayvanların yenilecek yağ ve etlerinin hemen hepsini aldıktan sonra işe yaramayan kemik ve diğer kısımlarının tanrıları için yakarlardı. Sabunun önemini ilk olarak Araplar ve Türkler bilmiştir. Sabunu Avrupa’ya da Türklerin getirdiği ve tanıttığı düşünülmektedir. Vikingler ve Keltler de sabunu keşfetmişlerdir. Sabunu İngiltere’ye Keltlerin tanıttığı düşünülmektedir.
M. S. 476 yılında Romanın yıkılması sonucu Avrupa’daki hamam alışkınlığı sona erdi. Sabun, karanlık çağ diye anılan bu dönemde şeytan işi olarak tanımlandı. Sabun kullanımı karanlık çağda unutulmuştu. Bu durum beraberinde birçok salgın hastalığı getirdi. Sabunun önemi çok iyi anlaşılmamıştı. Temizliğin önemi zamanla anlaşıldıkça, sabun kullanımı ve talebi de önemli ölçüde artmaya başladı. Sabunun banyo için üretimi Avrupa’da 18. yüzyıl, Amerika da ise 19. yüzyılda kullanılmaya başlandı. Türkler ise yaklaşık 11. yüzyıla kadar sabun olarak soda, tavşankulağı, faklı otlar ve kül kullanmaktaydılar. Osmanlı’da sabun ciddi bir ticaret aracıydı ve birçok ülkenin sabun gereksinimi Osmanlıların imalathanelerinden üretiliyordu.
1800’lü yıllara gelindiğinde Avrupa temizliğin yararlı bir şey olduğuna sonunda anlamıştır. O tarihlerde Fransız kimyacı Nicolas LeBlanc, tuzdan sabun yapmanın yöntemini keşfetti. İngiltere ve Fransa böyle bir ekonomik yöntemin bulunmasıyla sabun vergisini kaldırmıştır. 20. yüzyılın başında buhar makinesinin de üretilmesiyle sabun üretimi dünya çapında bir sanayi parçası oldu ve sabun dünyanın çoğu yerinde yeni insanlarla tanışma olanağı buldu. Günümüzde artık doğal sabunlar yok. Birinci Dünya Savaşının ardından gerçekleşen “Sabun Devri” denilen döneminde oluşan sabun, günümüzde sentetik sabun olarak kullanmaktadır.
